anteloquium (antil-), -i, n. – Vorrede: SALVTATI fat 1,1 p.7 quod, cum in causis sublimis et immortalis Deus prior sit, inconveniens censendum est ipsum anteloquio non honorare. LIPSIVS-J Sat 19,6 Interpellauit hic Lernutius, "heus tu," inquit, "longum hoc tuum anteloquium, pugnam ipsam videre aueo, iam committe". GROTIVS-H ep 1994 (1635) Historia Tridentini Concilii justum per se volumen ab hac congerie excludi poterit facta tamen et ejus mentione in antiloquio, ut quibus minus est notus scriptor innotescat. MACEDO coll I sig.a5r Differentia II. Circa cognitionem Creaturarum à Deo. et totam Idealem rationem. Comprehendit anteloquium, Sectiones sex, et Iudicium.
– lex.: PEROTTI ccopiae 1,387 anteloquium, primus loquendi locus, seu principatus loquendi. KILIAAN etym p.618 vevr-spraecke. Antiloquium, protologia.