arrendatarius
arrendatarius, -i, m. – Mieter: BVLLARIVM Rom II p.13 (1560) quod ipsi priores, praeceptores et fratres, necnon coloni, arrendatarii et firmarii, pro possessionibus, terris et bonis etiam ad nonaginta novem annos ... concessis ... immunes et exempti perpetuo existerent.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, arrendatarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 29.08.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.