cognosco, -ere, -ui, -itum
p.p.p cognotus, -a, -um: STYRIVS-M Celtis ep 212 p.354 (1498) ut me tibi cognotum et te mihi humaniorem facerem. TRITHEMIVS steg 3,1 obseruata stella in omnibus sicut oportet, et cognoto puncto ascendentis in quo Saturnus eadem hora fuerit. TRITONIVS-P Celtis ep 282 p.512 (1502) cum biennio fere febribus agitatus fuerim molestissimis, ipsis iccirco thermis Paduanis - tibi procul dubio fama cognotissimis - aliquamdiu fretus non mediocrem alleviationem persensi. HILLES ep Tigur III p.136 (1540) Annam Clevensem fuisse adhuc virginem, neque a rege unquam cognotam.
Lexicographica: TLL
|