zizaniator
zizaniator, -is, m. – der Unkraut aussät: ANON dial obsc sig.A2v Sancta maria, etiam magistri nostri de Pariius ... faciunt male, quod non confundunt istos zizaniatores. ANON Calvin ep 2572 (1556) Quapropter vos debetis habere magnum gaudium et indicibilem consolationem, quod tam feliciter potueritis perducere tantum opus ad finem, et victoriosus esse de illis maledicis, illis ribaldis et zizaniatoribus, qui suis malevolis improperiis tormentaverant turpiter senectutem vestram.
Lexicographica: GEORGES 0; DVCANGE

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, zizaniator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 17.07.08

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.