immutator, -oris, m.
der verändert: BIONDO hist p.11 Ideoque intantum mutauit sententiam, ut Romanae
dignitatis cuius esse nequiret immutator, fore optauerit instaurator. DAVM-Chr ep phil p.159 (1683) In Tomo III repeti Pontani et Beroaldi Epistolas, quae jam in II Tomo fuerant positae, mirum mihi, errore puto editionis primae immutatoris; ... An Lucienbergius eam ita immutarit, non divino.
Lexicographica: TLL (2x, OROS., PASS.)
|