zygomachia, -ae, f. – interner Streit: CHYTRAEVS-D ep p.963 (1572) mota inter eiusdem nauis remiges zygomachia et seditione non necessaria. == ep p.975 (1572) Cur tanto cum piorum scandalo et hostium Euangelii triumpho, distractiones et zygomachias non necessarias mouent? == ep p.224 (1573) quod non cum externis tantum hostibus, sed sociorum etiam zygomachia et perfidia tibi ... patientia et stylo decertandum est.
– gr. ζυγομαχία: CHEMNITZ loc theol III sig.(?)2r Modo ipsi Ecclesiarum praesides, qui summa animorum coniunctione ad commune Ecclesiae aedificium promovendum intenti esse debebant, mota ζυγομαχίᾳ et distractis animis adversus se invicem exurgentes, Ecclesiam etiam interdum sic satis florentem vastarunt.
– vgl. gr. ζυγομαχέω: LVTHER op IV fol.564r (1525) Haec neque obscura sunt, neque excusari a verecundis ullo modo possunt, nisi quod praetexitur inepta ratio, quod sapientes et politicos viros deceat, non ζυγομαχεῖν, nec a communi consensu potentiorum discedere. MELANCHTHON eth p.204 Quisque igitur suo loco sciat alios sibi connexos esse, et suum officium faciat, et connexos non impediat, non conturbet has regulas consequentiarum, non studeat ζυγομαχεῖν, et hanc dixit Plato imaginem esse optimi status. FLACIVS clav I p.486 quia iumenta uno iugo iuncta compelluntur sese sibi invicem conformare: et aliquanto facilius id trahunt, si id faciant, expeditiusque onus promovent, sicut et Graeca ac Latina proverbia testantur: ut, μὴ ζυγομαχεῖν. LAVATER in I Esr fol.20r Peccatur illa in re, si non das illis quod iustè petunt, sed ζυγομαχεῖς, contendis cum illis.