thesaurizator, -oris, m.
der Schätze ansammelt: LVTHER op 31,2 p.466 Ita nostri sunt Episcopi, nihil sunt, thesaurizatores opum, nihil nisi sua quaerunt et fortitudinem corporis, interim ecclesiam negligentes. CANISIVS author II sig.CC2r (index) Thesaurizator irae divinae quis (vgl. fol.104r Nam utiquè quòd ità perseverans peccat, thesaurizat sibi iram in die irae et revelationis iusti iudicii Dei).
Lexicographica: GEORGES 0
|