N L W E X C E R P T A | |
interclamo, -are, -aui, -atum
FILELFO-F ep p.289 T. (1473) cumque ea in concione haberet orationem, ac barbare quiddam pronunciasset, ex eo consensu unus, ut verbum dicendum esset, interclamavit: ... . LIPSIVS-J const p.157 à tergo destitui servus solet, qui in medio triumphi gaudio idemtidem interclamaret: "Homo es". ORLANDINI-N hist I p.187 Duce ipso concionabundo, saepeque interclamante. Lexicographica: TLL (1x, AMM.)
|