silentiosus, -a, -um – ganz still: BEROALDO mai. comm Apul fol.251v silentiosa secreta: silentiis plena. noctu enim cuncta consilescunt. ... dicitur autem silentiosus eodem inclinamento quo facundiosus, religiosus, consiliosus aliaque id genus compluria, quae significant copiam quandam immodicam rei super qua dicuntur. IAN PAN poem p.564 Quin si vera senis silentiosi (i. Pythagorae) | Est sententia, qui putavit unam, | Multos posse animam, volare in artus. GERMBERG nom Silentiosus, Σιγηρός. KAHL lex p.245 arbiter silentiosus quis dicatur. AVANCINI lyr p.122 Silentiosi Pythagorae cata | Musaea laudo.
– adv., silentiose: GEORGIJEVIC afflict sig.B1v Misera et humillima sacella Christianis relinquunt, ubi sacra non publice sed dissimulanter et silentiose faciant.