politulus, -a, -um
recht elegant: HARVEY-Ga natal sig.B3r (1575) Habes humanissime Lector, non Apellis vnius diei lineam, sed rudis poetae vnarum feriarum opus: quod si politulis auribus arrideat, gaudebo. CAMPION-E rationes p.8 (1581) qui sua lima politula et elegantula vetus novumque Testamentum raserint. STANIHVRST Hib p.133 (1584) Ne verò haec paucitatis postulatio astutum propositum habere videretur, hoc fuco politulus infector caussam obliniuit. CAMDEN ep 10 (vor 1593) De versibus illis sane te amo, tersis, nitidis, politulis. SCHEDE schediasm I p.161 (1586) Pater veretur, ut satis | Cultae politulaeve sint. WICHGREVE Corn p.7 (1602) Et nos et amicos, quin familiam et integram | Tuis politulis decores virtutibus. WESTON parth III sig.E4r (1608) Ut Parnassiaca fronde politulae | Cingam tempora Vati (fem.) | Aeternum viridantia? CONTZEN pol p.813 (1629) Quamquam non credo delicatulos illos et politulos tantum operae sumpturos ut novos Canones conscribant. FABRICIVS-V op p.95 (1636) Sed cautius tu, et pro politulo ac limatulo tuo iudicio ... iram premis, ne prandio excidas (Zitat aus Cic. fam. 7, 33, 2).
Lexicographica: TLL (olim CIC. fam. 7,33,2)
|