politulus, -a, -um
recht elegant: HARVEY-Ga
natal sig.B3
r (
1575) Habes humanissime Lector, non Apellis vnius diei lineam, sed rudis poetae vnarum feriarum opus: quod si politulis auribus arrideat, gaudebo. CAMPION-E
rationes p.8 (
1581) qui sua lima politula et

elegantula vetus novumque Testamentum raserint. STANIHVRST
Hib p.133 (
1584) Ne verò haec paucitatis postulatio astutum propositum habere videretur, hoc fuco politulus infector caussam obliniuit. CAMDEN
ep 10 (
vor 1593) De versibus illis sane te amo, tersis, nitidis, politulis. SCHEDE
schediasm I p.161 (
1586) Pater veretur, ut satis | Cultae politulaeve sint. WICHGREVE
Corn p.7 (
1602) Et nos et amicos, quin familiam et integram | Tuis politulis decores virtutibus. WESTON
parth III sig.E4
r (
1608) Ut Parnassiaca fronde politulae | Cingam tempora Vati (
fem.) | Aeternum viridantia? CONTZEN
pol p.813 (
1629) Quamquam non credo delicatulos illos et politulos tantum operae sumpturos ut novos Canones conscribant. FABRICIVS-V
op p.95 (
1636) Sed cautius tu, et pro politulo ac

limatulo tuo iudicio ... iram premis, ne prandio excidas (
Zitat aus Cic. fam. 7, 33, 2).