latitator, -oris, m.
der sich verbirgt, Flüchtling: WERDENHAGEN introd p.265 Civis per analogiam et improprie sic dictus est inquilinus, qui negotiorum suorum causa in civitate aliqua habitat ita, ut praeter Ius habitandi nihil in eadem obtineat; ceu olim Magdeburgi erant Latitatores ex Hamburgo, quos Liggeros dicebant.
Lexicographica: TLL* (1x, GLOSS.), GEORGES ('Eccl.')
|