occupatitius, -a, -um
besetzt: PEROTTI ccopiae 4,101 Hinc occupatitius ager dicitur, qui desertus a cultoribus propriis ab aliis occupatur. BVDAEVS phil fol.30r proximo tuo sermone intelligendum nobis dedisti, cum de literis disciplinisque verba facis, non id tam iure tuo quam quasi occupatitio facere.
Lexicographica: TLL 0
|