custuma, -ae, f.
Abgabe die auf Gewohnheitsrecht beruht: HENRICVS Morus ep 10 p.18 (1515) plura alia theolonia, vectigalia, custume, gabelle ac onera inusitata, insolita et inaudita. CAMDEN ann post p.10 Novus thesaurarius venit ad praetorium Westmonasterii splendida pompa, hoc ordine: 1. Officiarii custumae; 2. studiosi ex hospitio Graiensi; 3. famuli nobilium.
Lexicographica: TLL 0;
NIERMEYER
|