mordaculus, -a, -um
eher bissig: BARBARO-H min. castig I 1,11 De Furio autem Bibaculo poeta perquam faceto si non potius dicaci et mordaculo Fabius Quintilianus scripsit. VRBANVS-H Mutianus ep I 122 (1509) Fingamus esse seniculum lividulum, mordaculum, tibi infensum. MORE Erasmus ep 1087 (1520) qui mordaculum putet poetam. TEXTOR-I offic II p.392 Staterius aetate Marci Tullii ob conviciosa verba et mordaculos sermones rei capitalis iure damnatus est. FABER-Ioh adv Luth sig.S4v hunc virum alioquin elegantem acrem censorem, mordaculum, superciliosum, procacem, repraehensorem, rabulam, et quendam cornupetam, virulentum, maledicum et petulantem calamo auctorem fuisse. CORYAT carm posth p.379 nec deerunt fortasse aliqui nimis rigidi censores qui mordaculis suis sannis nomen meum perstringere atque sugillare non dubitant.
Lexicographica: TLL 0
|