reclaresco, -ere – 1) wiedererstrahlen: MARVLVS Herc sup nunc Erasmo autore ipsa ecclesiae sanctae structura, quae per istorum simpliciter philosophantium negligentiam pene nuda erat, pristinis reclarescit pigmentis rhetoricisque coloribus linita illustratur. HVTTEN op V p.110 (1518) at gerite bellum et uos exercete, statim vetus revigebit gloria, statim Germana reclarescet virtus, non minus quam sulco attritus vomer splendescit. BRVNO sigill p.163 Simonidis quoque tempus - cuius beneficio omnia quaeruntur, discuntur, inveniuntur, obliterata reclarescunt praecisaque repullulant - non improbabis. – 2) zurückstrahlen: BRVNO lamp stat p.53 ita sol universo adest hemisphaerio aequaliter, et lux aequaliter omnibus se infundit et in omnibus insinuata perstat, sed non ab omnibus aeque reflectitur et reclarescit.