inaugurator, -oris, m. – der einen Titel verleiht: VIRET minist fol.44v cum sacris verbis, quae ab Episcopo inauguratore pronuntiantur. GRETSER Luth p.289 Doctor sacrae scripturae nec fit, nec promovetur, nisi à solo Spiritu sancto, hic solus est inaugurator, et huius Doctoratus largitor. MASEN ex orat p.245 qui, cum se aliosque pecuniā magis quam sapientia emisse hunc gradum cerneret, postridie suos inauguratores convenit rogatque, nunquid equus, quem domi aleret, paribus impensibus Doctoris titutulo donari possit?