praeambularis, -e – einleitend, vorangehend: CVSA coniect 2 praef quasdam praemittam generalium notitiarum praeambulares enodationes. GERARDUS DE HARDERWYCK cop summul sig.a5v hec de dubiis praeambularibus dicta dufficiant. KRETZ eluc sig.A8v Haec in Canonem minorem veluti quaedam sunt praeambularia, nunc de ipso disserendum Canone. BELLARMINO disp I,1 p.729 in epistola ad Eutychem, quae habetur inter praeambulares ad Concilium Chalcedonense. CASTELLINI glor p.32 bulla omissis verbis praeambularibus, "Nos, &c." est sequentis tenoris.