collatro, -onis, m.
Mitverbrecher: BESSARION instr cruc p.339 Recordemur etiam nos pro illius iniuriis vindicandis labores subire, qui in cruce pendens latronem pro eo zelantem et convinciantem sibi conlatronem acerbius coarguentem in paradisum introduxit. FILELFO-F ep 43,5 (1475) (ex oratione Mantuae 1469 habita) Turci eodem ductore et collatrone perditissimo Bochano, urbem opulentissimam Bosphorum repentina vi captam diripuerunt. HVTTEN ep 132 (1519) si paucos illius bonorum hostis collatrones excipias.
Lexicographica: TLL 0
|