assuro, -are, aui – (ver)sichern, gewiß machen: HILLES ep Tigur II p.119 (1571) Sed quum ipsemet vendidit hic omne suum patrimonium, et iuxta legem atque commune ius regni Angliae idem emptori nostrati et haeredibus suis concessit et affirmavit, sive - ut nostri iurisconsulti seu legisperiti barbare loqui solent - assuravit et seisinam, id est legitimam possessionem, dedit. TORRICELLI op I 2 p.458 quod si aliquando inconstanti fallacia, reperisset minus quam triplum, aliquando vero magis quam triplum, tunc assurebat lynceus Mathemathicus, ulteriorem contemplationem prosecuturum fuisse reiectu scilicet variationis causa in materiei inaequalitate.