uranoscopus, -a, -um
– 1) zum Himmel gerichtet: BVDAEVS as fol.166r sapientiae illum amorem, quem Graeci uranoscopum dicunt, quasi in coelum semper arrectum.
– 2) subst., uranoscopus, -i, m., der Himmelsbetrachter (Name eins Fisches): BARBARO-H min. castig I 32,39 (zu PLIN nat. 7,146), oft, z.B.: JONSTON pisc p.93 Piscis, quem Uranoscopum seu caeli speculatorem dicimus. MASEN spec ver p.911 vranoscopvs in capite magno et offeo, versus caelum os oculosque gerit, unde et Caeli speculator dictus est. (zu 2)
– 2) subst., uranoscopus, -i, m., der Himmelsbetrachter (Name eins Fisches): BARBARO-H min. castig I 32,39 (zu PLIN nat. 7,146), oft, z.B.: JONSTON pisc p.93 Piscis, quem Uranoscopum seu caeli speculatorem dicimus. MASEN spec ver p.911 vranoscopvs in capite magno et offeo, versus caelum os oculosque gerit, unde et Caeli speculator dictus est. (zu 2)
Lexicographica: GEORGES (PLIN., al.)