superambulo, -are – darüber gehen: BONFINI symposion 1,608 Quis enim ignem gremio feret, qui non aduratur? quis prunas superambulat, cuius pedes igni non laedantur? RORARIO dial p.177 posse etiam Averni lacum pedibus superambulare. LVTHER op fol.360r (1519) hoc mare cum quilibet Christianus ... suspenso fidei gradu superambulet ad Christum in littore gloriae stantem. ANON Psyche 3,5 Servilia deponant colla ut superambulem. SARBIEVIVS poem p.291 Et iam terga remurmurantis Istri | Securum superambulare Martem.