peremineo, -ere
überragen, an der Spitze stehen (o. Fehler für praeemin- ?): ALIGHIERI-P comm I Dante inf 2,1-9 Quae mens est illa pars animae quae pereminet ei, ut tectum domui. PONTANO magnanim p.33 apud praestantissimos quosque multo maxime et praestans et gloriosus, atque inter illos insignis ac pereminens.
Lexicographica: TLL 0 (aber z.B. ISID. orig. 14, 8, 19 in TLL III 1626,37)
|