diplomatophorus
diplomatophorus, -i, m. – der eine Urkunde bringt: ERASMVS ep 2286 (1530) Nec minima pars pecuniae peribat inter scelerosos, vt fere sunt, ministros ac diplomatophoros. == ep 2565 (1531) Aleander, quum ante annos ferme nouem adferret bullam aduersus Luterum, hoc animo venit vt ... perderet Erasmum ... . Ac tum quidem adnisus est pro viribus vt me extingueret, sed non successit. Nunc iritatior est quod in his quibus respondeo Alberto Pio subinde taxatur nomine diplomatophori.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, diplomatophorus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 22.02.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.