diabologus, -i, m.
– Teufelsgelehrter: REVCHLIN def c Colon sig.E1v ut qui habiti sunt antea theologi, nunc merito et potius demerito theologistae immo 
theosophistae et diabologi appellentur. HOCHSTRATEN apol c Benignum sig.Kk2v quando Capnion theologum quendam virginee virum modestie et vita certe probatissimum non theologum, sed - in hoc omnium obscurorum virorum antesignanus - diabologum iniuriosissime nominauit. HESSVS Hutten ep 21* (1515) Coegi nuper iambos quosdam satis ferventes in istos Colonienses diabologos, ita enim tu appellas.
– gr.: HVMMELBERG-M ep p.61 H.² (1519) Dixeris profecto illos rectius διαβολόγους qui nihil aliud norunt quam uariis sese calumniis traducere.
theosophistae et diabologi appellentur. HOCHSTRATEN apol c Benignum sig.Kk2v quando Capnion theologum quendam virginee virum modestie et vita certe probatissimum non theologum, sed - in hoc omnium obscurorum virorum antesignanus - diabologum iniuriosissime nominauit. HESSVS Hutten ep 21* (1515) Coegi nuper iambos quosdam satis ferventes in istos Colonienses diabologos, ita enim tu appellas.
– gr.: HVMMELBERG-M ep p.61 H.² (1519) Dixeris profecto illos rectius διαβολόγους qui nihil aliud norunt quam uariis sese calumniis traducere.
Lexicographica: TLL 0