ubiquarius, -a, -um
– allgegenwärtig (im Sinn der Ubiquitätslehre, vgl. 
ubiquismus): BRENZ maiest p.951 Et ex his manifestum est, quale sit scomma illud, quo Bullingerus, homo scilicet lepidus, vocet caelum ubiquarium. Certè enim aut idem scomma in Deum ipsum redundat, ut vocetur Deus ubiquarius, aut Cingliani eò inscitiae devenerunt, ut non sentiant Deum esse ubique in regno suo caelesti. GWALTHER hom in Gal fol.107v ut iam nihil de Marcionico et Eutychiano fermento dicam, quod multi in doctrinam de Sacramentis inferunt, dum nobis Christi corpus Ubiquarium seu Utopicum potius, et coelos novos Utopicos fabricant.
ubiquismus): BRENZ maiest p.951 Et ex his manifestum est, quale sit scomma illud, quo Bullingerus, homo scilicet lepidus, vocet caelum ubiquarium. Certè enim aut idem scomma in Deum ipsum redundat, ut vocetur Deus ubiquarius, aut Cingliani eò inscitiae devenerunt, ut non sentiant Deum esse ubique in regno suo caelesti. GWALTHER hom in Gal fol.107v ut iam nihil de Marcionico et Eutychiano fermento dicam, quod multi in doctrinam de Sacramentis inferunt, dum nobis Christi corpus Ubiquarium seu Utopicum potius, et coelos novos Utopicos fabricant.
Lexicographica: GEORGES 0