coactitius, -a, -um
zwingend: DIETENBERGER
vot mon I fol.94
v Neque coactitius, sed - quod Chrysostomus ait -

consultativus sermo est. CHEMNITZ
exam I p.115 Tyrannis etiam diaboli in impiis efficax est: non ita ut coactitia necessitate, per extraneum et violentum impulsum ... ad peccandum, quasi obtorto collo rapiantur. FRITSCH
mendic p.14 Negandum videtur indè; quòd eleemosynae non debeant esse coactitiae extorsiones sed voluntaria largitio.