animalitas, -atis, f. – das Tiersein: CVSA ignor 3,1 In genere animalitatis species humana altiorem gradum inter sensibilia dum attingere nititur, in commixtionem intellectualis naturae rapitur. FICINO comm Phileb p.213 Ergo animalitas et humanitas multo facilius in paucioribus suis retinere possunt communem unitatem quam viliora illa in pluribus. SCVTELLIVS in Arist 102 nos ex adverso eo - ignoscite, obsecro, Latinae Musae - animalitatem commentabimur. == in Arist 104 Vis illa recte componere? Rationale animali, rationalitatem animalitati accommoda. FLACIVS clav II p.379 Quomodo tu ergo hīc à carne carnalitatem, ab Adamo aut animali homine Adamitatem aut animalitatem separares? BARLAEVS poem II praef (1645) (bouinitas).
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,335 Quidam etiam ab animali animalitatem, hoc est ipsam animalis essentiam, scripsere.