adiuuamen, -inis, n. – Unterstützung, Hilfe: BVRCHHARD diar ed. C. I p.549 (1494) quia istud est majus adjuvamen et remedium quod habere possumus. VESPVCCI quat nav p.347 (1507) In qua re eiusdem telluris incolae non parvum nobis adiuvamen exhibuere. KÖSSY Amerbach ep I 436 (1510) De expedicione persepe eciam michi scripsisti ac de adiuuamine Georgii Yser quondam cancellarii nostri, qualiter dominationi tue ... quamplura promisisset se michi facturum omnia sibi possibilia. SARCERIVS in Marc p.210 (1539) Adiuvamen petere à Christo, fidei effectus est. CHEMNITZ exam IV p.46 (1565) Esto nobis, quaesumus, tutum adiuvamen, dulce refrigerium atque consolamen, ut ... fruamur requie.
– lex.: PEROTTI ccopiae 16,14 (1480) adiuuo, opem fero, a quo adiutor, adiutrix, adiumentum, quod et adiuuamen dicitur.