gnaritudo, -inis, f. – Wissen, Kenntnis: BOVELLES sap 8 p.100 Insipientis autem mens ... in maiorem mundum haudquaquam aliquando emergit ... , nunquam, que omnia fieri nata erat, omnium gnaritudine consummatur. == sap 26 p.182 Hominis humaneve speciei et Sapientie numerus, cuius agnitio et deprehensio est et sui et universorum gnaritudo atque scientia. == sap 28 p.186 Fit iterum, ut trina sit Sapientia, quemadmodum est et trina suiipsius gnaritudo atque scientia. == sap 34 p.226 Nam et immateriali substantie Sapientia inest et est immaterialis substantie gnaritudo, scientia, cognitio.