apseu(s)tis, -is, adi.
aufrichtig: BOVELLES sap 51 p.309 qui Sapientiam ipsam haud ab Hominibus, sed divino munere et spiritu consecutus eam super omnia amabilem, expetibilem, regnis cunctisque divitiis preferendam apseu<s>ti et veridico ore promulgavit (apseuti ed.).
Lexicographica: TLL 0
Etymologie: vgl. pseustis, ἀψευστέω, ἄψευστος
|