circumlitio, -onis, f.
Verfeinerung, Verschönerung: BARBARO-H min. castig gloss C 69 Circumlitiones oris sunt quas Dioscorides et alii περὶ χριστὰ καλλιβλέφαρα appellant, a circumlinendo quod est expolire. Nam et in pictura circumlitionem vocat ipse, cum operibus iam perfectis manus quaedam salutatrix admovetur ultima, quae, illa ipsa properante lambenteque penicillo, circumlegat atque revisitet.
Lexicographica: TLL (3x, SEN., PLIN.)
|