inuidiola, -ae, f.
– etwas Neid: VIVES Cranevelt-F ep 91 (1521) vitam semotam a puerilibus ineptiis, a μικρολογίᾳ absque invidiolis, absque 
obtrectatiunculis. DOUSA-Janus mai. ep p.116 H. (1576) Tibi vero non tam plaudo et gratulor, quam mihi ipsi displiceo ac doleo, neque id sine inuidiolae, vt libere loquar, morsu tacito. HOLLANDVS-H vita Stapletoni sig.e1v Contendebant aliquando, quis eorum esset maior; et sicut ambitione, sic et invidiola quadam laborabant. SCHVRMAN ep p.254 (1639) vestri sexus invidiolam promeruisse.
– lex.: PEROTTI ccopiae 2,3 Ab inuidia diminutiuum fit inuidiola. Cicero: "Qum nescio quid inter eos inuidiolae exortum fuisset" (Zitat nicht identifiziert).
obtrectatiunculis. DOUSA-Janus mai. ep p.116 H. (1576) Tibi vero non tam plaudo et gratulor, quam mihi ipsi displiceo ac doleo, neque id sine inuidiolae, vt libere loquar, morsu tacito. HOLLANDVS-H vita Stapletoni sig.e1v Contendebant aliquando, quis eorum esset maior; et sicut ambitione, sic et invidiola quadam laborabant. SCHVRMAN ep p.254 (1639) vestri sexus invidiolam promeruisse.
– lex.: PEROTTI ccopiae 2,3 Ab inuidia diminutiuum fit inuidiola. Cicero: "Qum nescio quid inter eos inuidiolae exortum fuisset" (Zitat nicht identifiziert).
Lexicographica: TLL 0