nauiculator, -oris, m. – Seemann: HERBENVS cant 2,3 naviculatores cum portus attigissent celeumata decantabant. ERASMVS coll 59 Sunt illic naviculatores, qui concharum minutum genus hauriunt, potissimum e latrinis. VIVES colloq 9 Raedarii sunt faex terrae, naviculatores faex maris. CALVETVS Ind 1,4,4 nauiculator iniquo fato sublatus tantae rei a se casu inuentae commodis praemiis que ... gaudere frui que non potuit. RAMVSIO Const 2 p.58 sermone naviculatorum trito. CAMDEN Brit p.837 Male tamen metuo ne haec antiquitatis navis, cum me parum perito utatur naviculatore, vel ad errorum scopulos allidatur, vel ignorantiae fluctibus opprimantur.