perdiuturnus, -a, -um
– sehr lang dauernd: TOMMASI Barbaro-F ep II 380 (1451) Perbrevi secutum est ut in 
recidivam infestam nimium et perdiuturnam prolabereris. FILELFO-F ep 46,29 (1476) Tu mihi solus consolator es reliquus, cuius salutem iuxta ut propriam ipsius mei opto perdiuturnam fore et quamiucundissimam. BEMBO ep 1068 (1530) valetudinem vellem tibi prosperrimam perdiuturnamque consistere. STANIHVRST Hib p.54 Vtrvm prudentius aut optabilius esset, nullam antiquitatis memoriam colligere, an commentarios aliquos rerum nostrarum scribere, perdiuturna dubitatione ... aestuaui.
recidivam infestam nimium et perdiuturnam prolabereris. FILELFO-F ep 46,29 (1476) Tu mihi solus consolator es reliquus, cuius salutem iuxta ut propriam ipsius mei opto perdiuturnam fore et quamiucundissimam. BEMBO ep 1068 (1530) valetudinem vellem tibi prosperrimam perdiuturnamque consistere. STANIHVRST Hib p.54 Vtrvm prudentius aut optabilius esset, nullam antiquitatis memoriam colligere, an commentarios aliquos rerum nostrarum scribere, perdiuturna dubitatione ... aestuaui.
Lexicographica: TLL (1x, CIC.)