perenniclarus, -a, -um
immerwährend berühmt: FRVTERIVS Pulmannus praef Prudentius 1564 sig.H8v Si multum ingenuae tulere famae Magni nominibus perenniclaris Vates, quos Veterum educavit aetas. LERNVTIVS carm p.7 Perenniclaris tu quoque frontibus | Jungere posthac, fulgidulos tibi | Me teste scintillare ocellos.
Lexicographica: TLL 0
|