perhonestus, -a, -um – sehr ehrbar: PANORMITA Alphonsi triumphus p.233 Fortunam modico intervallo sequebantur virtutes sex, pulcherrimis atque instratis equis devinctae, habitu perhonesto et antiquo. PINI cerret 7 sic hominem decipere volentem delusit delusione perhonesta et decenti. TAVRELLVS-N funeb sig.c1v Mihi quae perhonesta, meisque Semper, et ex animo natis matrona favebat. BUXTORF mai. Schickard ep 194 nunc alia mensa utitur, apud virum perhonestum, senatorem primarium. HVYGENS-Con ep 2592 (1640) quod comite te perhonesto, perutili.