monosophus, -i, m.
der als einziger weise ist (bzw. sich dafür hält): WITZEL Erasmus ep 2715 Hos dicere theologos etiam atque adeo monosophos, horum iudicio deferre omnia. DORPIVS or 2,6,2 (an L. Valla) non potes ferre indignum facinus, monosophe, ut, cum 'philosophum' dicimus, unum Aristotelem velimus intelligi (vgl. 2,6,1 sophus hic Aristoteles est et veluti Achilles Herculesve inter heroes).
Lexicographica: TLL 0
|