insidiatio, -onis, f.
Hinterhalt: ALIGHIERI-P comm III Dante inf 26,1-87 primum fuit insidiatio equi lignei. SALVTATI lab Herc 3,8,15 Que quidem loca sunt inculta, raritate videlicet ascendentium, spinosa insidiatione vitiorum et ardua sublimitate virtutum. == saec 2,15,8 exurget in nos de mundo tumor inflate superbie, nec solum infestis signis contra nos veniet sed imperceptibili quadam insidiatione subrepet. SAVONAROLA-M sap p.314 ubi nulla pietas sed rapacitas et rapina, superbia vite, ira, invidia, proditiones, nulla vera amicitia, insidiationes simulationesque in eo habitant. PONTANO magnanim p.37 cum deceptio insidiatioque illorum sint propriae, qui virtuti parum fidant. DEE tuba 3 utpote quo Negromantici omnes in suis semper utantur operationibus per hunc tanquam per fortissimum munimentum contra Daemonum insidiationes sese tuentes.
Lexicographica: TLL (2x, ORIG., GLOSS.);
LATHAM
|