symphonus, -a, -um
zusammenklingend, sich in Harmonie befindend: GAFVRIVS harm fol.IIIIr ut diapente et diapasondiapente, ... quae sub generali nomine symphona idest consona uocantur. TIT Lexicon Symphonum quo quatuor linguarum Europae familiarium, Graecae scilicet, Latinae, Germanicae ac Sclauinicae concordia consonantiaque indicatur (Sigismund Gelenius, Basel: Froben 1537).
Lexicographica: GEORGES 0
|