copulatim, adv. – gepaart, zusammen: PONTANO serm 3,17,16 canes illi duos venaticos, egregie etiam phaleratos ac copulatim iunctos, dono dedit. LVTHER op 4 p.240 Sed quia concilium iustorum non potest consistere nisi in congregatione, ubi mixti sunt mali, ideo copulatim debent utraque accipi contra Hereticorum furorem, quod simul in concilio et congregatione velint esse. CLICHTOVE euch fol.30v quòd copulatim illic à Christo texatur sermo de manducatione carnis eius et bibitione sanguinis. MAGRI hierolex p.225 Venator enim canes copulatim ligatos in venatione soluit.
– lex.: PEROTTI ccopiae 4,96 copulatim aduerbium coniuncte.