impeccantia, -ae, f.
sündenfreier Zustand: TRAVERSARI Dionys eccl hier 12 p.1248 Oportet enim nos, si ad illius aspiramus societatem, diuinam ipsius in carne uitam intueri assidue sanctam que ipsius impeccantiam imitando (gr. p.93 τῆς ἱερᾶς ἀναμαρτησίας). LATOMVS c Luth sig.i2v quae est illa impeccantia quod statim corporis huius morte finitur. BVCER eccl reconc fol.187v Deus homini si velit donare impeccantiam, non ipsius merito, sed sua clementia. CANO-M loc theol p.129 impeccantiam et virtutem omnibus numeris absolutam sibi assumere.
Lexicographica: TLL
|