conuictorium, -i, n. – Konvent, Versammlungshaus: STRABO 17,1,8 Museum, quod ambulacrum et exedram habet, magnamque insuper domum, in qua coenaculum est sive convictorium iis commune, qui ad Museum pertinent (zitiert bei MORHOF polyh p.139, anders TIFERNAS, gr. συσσίτιον). SCHMIDT-Johannes Schickard ep 515 (1631) Porro qui hasce exhibet Iuvenis ..., in vestra Academia optimi doctissimique parentis sui voluntate, domicilium quaerit. ... Sperat se in Convictorio vestro locum inventurum esse: nescio verò an veteri adhuc statu sit atque loco.