summularius, -i, m. – Verfasser eine Summ(ul)a: ERASMVS ench praef p.4 Quis summulariorum modus aut numerus aliud ex alio miscentium. == rat theol p.294 Quin igitur omissis confusis istis formulariis et impuris summulariorum lacunis tuum ipsius pectus bibliothecam facito Christi. RHENANVS ep 81 (1518) sacerdotes per summularios istos et sophisticos theologos decepti. MORVS ep 83 p.187 (1520) I nunc atque istis crede Summulariis, quibus nunc adeo creditur, vt ferme pro superuacaneis habeantur illi e quorum spoliis suas isti Summas conflauerunt.