undifragus, -a, -um
1) wellenbrechend, tosend: PETRARCA buc 5,131 Undifragi sectique tenens convexa Pelori. MOGGI carm 12,216 Sordida cerbereo rictu ne tendite, quorsum | Scylla sub undifragis quaque Caribdis aquis. BEMBO carm 18,65 Deus ipse magister | Vndifragi domitorque lacus. HVGO desid p.380 Vt tamen vndifragae careat moderamine pinnae. 2) von den Wellen gebrochen, schiffbrüchig: BARATELLA Polyd 1,878 Si labat undifragus, quid thura incensa ministret | Neptunno peiora trahens?
Lexicographica: GEORGES* (spät)
|