pharmacia, -ae, f. – 1) Kunst der Herstellung von Medikamenten: PEGNA annot strig p.162 Quippe pharmacides, et pharmaceutriae dicuntur a Graecis idque à nomine pharmacias, quo vocabulo ars earum exprimitur: à Latinis autem promiscue et confuse vocantur Lamiae, Strìges, Magae, Veneficae. PEXENFELDER appar p.641 Therapeuticen iterum distribuunt in Diaeteticam, quae sanat per rationem Diaetae seu victus; et Chirurgicam ... et Pharmaciam seu Pharmaceuticam ... <quae> pharmacis seu medicamentis curat. – 2) Medikament: CAMPANELLA disp c astrol p.202 (v. physiologismus). CARDANO epil 12 Primum ergo videndum est an in morbo comitiali mittendus sit sanguis, secundo an pharmacia conveniat, tertio si utrumque, a quo primo incipiendum. saepius ap. eundem.