infortuno, -are
Unglück bringen: AVRISPA ep 7 p.10,23 (1424) tanquam meae litterae earum portatores infortunarent. DROHOBYCH iud 1483 p.49 quoniam Mars signum urbis hora revolutionis sua praesentia infortunat. PICO-G adv astrol 10,14 ut ex XII signis caelestibus citra controversiam sex infelicia et infortunantia sint. == ibid. al. BAPT MANT fast 2,40 hunc ... annum | Ominis esse mali solitumque offendere fruges | Atque hominum varios infortunare labores. AGRIPPA occ 2,22 (1531) generat discordiam et lites et odia hominum et bestiarum, fugat apes et columbas et pisces et impedit molendina et infortunat euntes ad venationes.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM
|