binatim, adv.
je zweimal, zweifach: ALBERTI aedif 3,10 ansae sunt quibus aequate appositi lapides binatim iungantur, et continuatum in ordinem couniantur. PONTANO Actius p.166 quae syllabae ubi binatim fuerint aut
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Lexicographica: TLL (2x, MART.CAP., FACVND.)
|