subneruo, -are – 1) die Sehnen durchschneiden, auch bildlich: VALLA-L gesta 1,13,9 equis qui ... subsequi nequibant, ne hosti profuturi essent, subnervatis. MARVLVS interpr Dav 8.11 Dauid ... fregit Adadezerum regem Sobe, equos eius subneruauit, et cum spoliis uictor Hierosolymam rediit; ... Christus enim equos eorum id est argumenta, quibus confidebant, ueritatis gladio subneruauit. CANVSSIO restit praef adsum ... suffragator hereditariis patriae laudibus tuae occursurus historiae, quas ipse praeteriens obliquata cervice subnervasti. – 2) übertragen, entkräften: BEROALDO mai. or p.378 G. Haec ... lues gelicidia regelat, frigentia vaporat, ... firma subnervat et cuncta serpente contagione prosternit. CYBELEIVS vin p.145 Cur Caesar in commentariis suis consuetudinem Suevorum Germaniae populorum non itidem improbavit? Qui vinum ad se importari omnino non sinebant. An idcirco quod ea re corpora subnervari arbitrarentur? NAOGEORG Pamm sig.c7v Regnum eius subneruetur. BISSELIVS ant nov p.143 calva licet hic secta succutiat caput, | Verique vim subnervet.