profluentia, -ae, f. – 1) Überfluß: VIDA rep 2,23,5 Tute ipse iudicare potes in tanta verborum profluentia nihil abs te dictum, quod tangeret sententiam meam. – 2) das Hervorfließen, Fluß: STANIHVRST harm p.125 Quod enim ex Formae et Speciei principijs proueniat, ea de causa soli Speciei solet conuenire; quia verò non necessariam, sed liberam quandam profluentiam ex subiecto habet, ideo in quouis Speciei indiuiduo non reperitur. PEXENFELDER appar p.2 quae verba nisi simul conjuncta sunt, ne tu eloquentiam dixeris, sed puerilem et inanem loquendi profluentiam.