archibaratarius, -i, m.
der sein Amt zum eigenenen Vorteil mißbraucht: BENVENVTO comm Dante inf 21,39-41 Bonturus fuit archibaratarius, qui sagaciter ducebat et versabat illud commune totum, et dabat officia quibus volebat; similiter excludebat quos volebat.
Lexicographica: TLL 0
|